کلاه پهلوی مامانمینا

سید‌ضیاءالدین دری چند سالی می‌شود که در تلویزیون ما خبرساز است. این کارگردان که در سینما مشغول فیلمسازی بود و فیلم‌های متوسط مانند «مادرم گیسو» را می‌ساخت، با ساخت سریال «کیف انگلیسی» بین مردم به شهرت رسید. کیف انگلیسی ـ که سریالی درباره تاریخ معاصر ایران بود ـ با آوردن لیلا حاتمی و علی مصفا به تلویزیون باعث شد این سریال به یکی از پربیننده‌ترین سریال‌های تلویزیونی تبدیل شود.
دری در کیف انگلیسی دوره پهلوی دوم را در روایتی عاشقانه تعریف کرد. این کارگردان برای اولین بار در سریال «کلاه پهلوی» از فسادی که خان‌‌های دوره پهلوی در شهر‌ها و روستاها مرتکب می‌شدند، پرده برداشت و ظریف و هوشمندانه نشان داد که این خان‌ها چگونه خود را صاحب مال و ناموس مردم می‌دانستند. از طرفی نشان داد سیاستمدارانی را که به رفتار و منش سیاسی خود آگاهی و تعهد ندارند، براحتی می‌توان خرید. البته در کنار همه اینها نشان داد که سیاست بی‌رحم است و برای رسیدن به هدف خود، حتی عزیزترین‌ها را نیز قربانی می‌کند. دختر جوانی که لیلا حاتمی نقش او را بازی می‌کرد یکی از همین قربانیانی بود که سرنوشت او در انتهای سریال بیننده را مبهوت کرد و نشان داد سیاستمداران ‌برای رسیدن به هدف خود چگونه با جابه‌جایی مهره های خود در مواقع لازم آنها را کیش و مات می‌کنند. همان‌گونه که این بلا را بر سر شخصیت اول مرد سریال با بازی علی مصفا آوردند.

 

کیف انگلیسی، سریالی تاریخی، دراماتیک و تاثیرگذار بود که به گفته خود دری از لابه‌لای خاطرات واقعی پدرش روی صفحه تلویزیون آمده بود. دری، سرمست از موفقیت کیف انگلیسی باز هم سری به خاطرات پدر زد، آنها را تورق کرد و طرح سریال کلاه پهلوی را به شبکه یک سیما داد تا یکی دیگر از سریال‌های فاخر و درجه «الف» تلویزیون را به نام خود ثبت کند. کلاه پهلوی به تولید رسید و قرار است خرداد 90 زمانی که پخش سریال «مختارنامه» به پایان می‌رسد روی آنتن شبکه یک سیما برود. کلاه پهلوی را می‌توان یکی از سریال‌های فاخری دانست که در تلویزیون ساخته شده است. با پخش این سریال، نمایش سه‌گانه سریال‌های فاخر «در چشم باد»، «مختارنامه» و «کلاه پهلوی» به پایان می‌رسد؛ سریال‌هایی که بیش از 5 سال برای ساخت آنها زمان صرف شده و نام سریال‌های میلیاردی را یدک می‌کشند. حال معلوم نیست تلویزیون با تجربه این 3 سریال که آنها را طی 3 سال روی آنتن فرستاد باز هم به سراغ سریال‌های فاخر برود یا ترجیح دهد با تولید سریال‌های رده «ب» و «ج» آنتن خود را از آثار نمایشی پر کند. آن‌‌ هم در شرایطی که بسیاری بر این باورند عمر نمایش سریال‌ها به شکل هفتگی به پایان رسیده و تلویزیون بهتر است برای جذب مخاطب بیشتر، سریال‌ها را به شکل هر شب روی آنتن بفرستد.

منبع جام جم